Ang Pagpili ni Bathala
Sa kalangitan, habang ang mga ulap ay naglalakbay at ang araw ay sumisilip sa likod ng malalawak na bundok, isang dakilang tinig ang nag-anunsyo: "Pedro, ikaw ang napiling maging tagapangalaga ng Timog Kanluran. Sa iyong puso at tapang, itatanggol mo ang bayan laban sa mga panganib at kasamaan." Walang pag-aalinlangan, tinanggap ni Pedro ang kanyang kapalaran. Tinuruan siya ng mga sinaunang sining ng pakikipaglaban at karunungan, at sa kanyang pagtalima sa utos ng Bathala, nagsimulang umusbong ang pag-asa ng mga mamamayan.

Ang Panahon ni Pedro
Lumipas ang mga taon at si Pedro ay naging simbolo ng katapangan at integridad. Sa bawat pagsikat ng araw, sumasayaw ang liwanag sa kanyang baluti habang siya’y nagbabantay sa hangganan ng bayan. Pinapawi niya ang takot ng mga residente at inaalis ang mga panganib na nagmumulto sa kanilang mga gabi. Ang kanyang presensya ay nagbigay-daan sa pagkakaisa at kasiglahan—isang tunay na haligi ng bayan.

Ngunit, hindi maikakaila na sa kabila ng kanyang tapang, may mga anino ng kasamaan ang patuloy na sumisiklab sa paligid. Ang mga bandido, mga tulisan na nangangalakal ng gulo, ay hindi pa rin nawawala. Araw-araw nilang sinusubukang guluhin ang katahimikan at pag-asa ng bayan. Ngunit sa bawat laban na kanilang nilalabanan, palakas ang loob ng mga taga-Timog Kanluran, sapagkat alam nila na ang tunay na kalakasan ay nagmumula sa diwa ni Pedro.

Ang Huling Laban at Pagpasa ng Sagisag
Dumating ang araw na ang matagal nang tagapangalaga, si Pedro Penduko, ay nag-alay ng kanyang buhay para sa bayan. Sa isang marahas na labanan laban sa pinakamalupit na grupo ng mga tulisan, isinakripisyo ni Pedro ang kanyang sarili upang mapanatili ang katahimikan at pag-asa sa Timog Kanluran. Ang kanyang huling hininga ay inalay sa Bathala, at ang kanyang pangalan ay naging alamat na magpapaalala sa lahat ng sakripisyo para sa bayan.

Ngunit sa kabila ng kanyang pagpanaw, hindi natapos ang misyon ng proteksyon at pagyabong ng Timog Kanluran. Sa huli, isang bagong bayani ang sumulpot—si Julio Valiente. Isang lalaking puno ng determinasyon at pag-ibig sa kanyang lupain, ipinagpatuloy ni Julio ang adhikain ni Pedro. Sa ilalim ng kanyang pamumuno, muling nabuhay ang sigla ng bayan.

Masaya at masigla ang mga tao sa Timog Kanluran. Ang kanilang bayan ay muling namukadkad, bagaman patuloy na sinusubok ng mga bandido at iba pang panganib. Ngunit sa puso ng bawat mamamayan, dama ang diwa ng pakikibaka at pag-asa na iniwan ni Pedro. Sa pamumuno ni Julio Valiente, ang bayan ay nanatiling matatag—isang paalala na ang tunay na lakas ay nagmumula sa diwa ng pagkakaisa at pagmamahal sa sariling bayan.

Sa bawat hamon na kanilang hinaharap, laging naroroon ang alaala ni Pedro, ang dakilang tagapangalaga na itinakda ng Bathala. At kahit na siya’y wala na, ang kanyang diwa ay patuloy na nabubuhay sa puso ng bawat mamamayan ng Timog Kanluran, isang bayan na patuloy na aangat, kahit pa ang mga bandido ay patuloy na sumusubok na guluhin ang kapayapaan.